Otwarcie ksiąg rachunkowych dla podatników wiodących ewidencję uproszczoną jest zawiłą operacją. Dlatego trzeba odpowiednio wcześniej zacząć przygotowania do takiego procesu. Księgi rachunkowe powinny prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie, oraz spółdzielnie socjalne. Ustawa uznaje jednak możność polecenia prowadzenia ksiąg rachunkowych drugim osobom.

Sposobność korzystania z podatkowej księgi dochodów i rozchodów, jaka jest opcją dla pełnych ksiąg, to znaczny pozytyw dla niedużych przedsiębiorstw. Warto jednak pamiętać, że korzystanie z takiego przywileju nie jest obowiązkowe. By być upoważnionym do jego wykorzystywania, nie wolno przewyższyć ustalonych ustawowo ograniczeń.

Limit obrotów, po przekroczeniu których podatnik będzie zmuszony do rozpoczęcia obszernej księgowości, jest kalkulowany dla konkretnego roku podatkowego, zgodnie z kursem walut z poprzedniego dnia roboczego września roku zeszłego. Księgi rachunkowe wymagają dokładnego ewidencjonowania nie jedynie samych zdarzeń gospodarczych, lecz wszystkich przepływów finansowych, które zostały dokonane w przedsiębiorstwie (więcej na stronie). Dlatego też nim przedsiębiorca rozpocznie prowadzić swoje rachunki w formie pełnych ksiąg, musi się do owego przedsięwzięcia przygotowywać.

Obowiązek składania zeznań VAT-7 mają przedsiębiorcy zarejestrowani jako podatnicy VAT aktywni, którzy rozliczają podatek VAT co miesiąc, a nie kwartalnie.

To niezły czas, aby dowiedzieć się więcej danych na prezentowany temat – potrzebne będzie tylko opracowanie (http://opolkom.pl/), które wyświetli niezbędne informacje.

Deklaracje VAT-7 tworzone są za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po jakimkolwiek następnym miesiącu. Jeżeli dzień ów wypada na sobotę, albo dzień ustawowo wolny od pracy, czas złożenia deklaracji VAT-7 mija kolejnego dnia po dniu, albo dniach wolnych od pracy – więcej w artykule.

Homologacja to przyzwolenie na użytkowanie przyrządu na terenie państwa wydającego przyzwolenie, zasądzane przez upoważnioną instytucję. Korzystanie ze sprzętu, który jej nie posiada sprawia, że za uszkodzenia, albo straty spowodowane eksploatacją jest odpowiedzialny nabywca. Obowiązkowi homologacji podlegają tylko przyrządy wskazane we właściwych regulacjach prawa, a homologacja jest ogólnie osiągalna – więcej szczegółów.